Henry Hugo

Όταν ακούω τη λέξη Ελβετία το μυαλό μου πάει σε πανάκριβα σαλέ στις Άλπεις, ρολόγια ακριβείας, τράπεζες, τυριά με τρύπες.....
Όταν ακούω τη μουσική του Ελβετού Henry Hugo το μυαλό μου πάει σε σκοτεινά καταγώγια του Βερολίνου, εκεί που o Nick Cave και ο συμπατριώτης του Bruno Adams (Fatal Shore, Once Upon A time) έβγαζαν την ψυχή τους, στην παγωμένη Πράγα και τον Phil Shoenfelt, σε μικρά μπαράκια της Αυστραλίας με τον Louis Tillett να αφηγείται ιστορίες με τη βαθιά φωνή του παίζοντας το πιάνο που μόνο αυτός ξέρει να παίζει.
Μόνος του η με τη συνοδεία μπάντας (ένα πλήθος ταλαντούχων μουσικών) που την ονομάζει The Kindred Souls, ο Henry Hugo ακολουθεί τον δικό του μοναχικό δρόμο, βαδίζοντας στα χνάρια όλων αυτών των ιδιαίτερων καλλιτεχνών που προανέφερα και άλλων όπως οι Tindersticks, Triffids, Ed Kuepper, Rowland S. Howard, Nikki Sudden.

 Death And Me


The Siren's Song

"The Siren's Song" by Henry Hugo & The Kindred Souls from BlackCrowKing on Vimeo.

There's A Lot Unknown


bandcamp
facebook

......θέλω κάτι να πιώ...

The You and What Army Faction

Ξεκινάω αυτή την ανάρτηση με μια πικρή διαπίστωση (εντελώς προσωπική φυσικά), στην Ελλάδα όσοι έχουν τα ακούσματα δεν παίζουν μουσική, όσοι παίζουν μουσική δεν έχουν τα ακούσματα (με ελάχιστες εξαιρέσεις πάντα), γιαυτό και η μουσική σκηνή στη χώρα μας είναι ανύπαρκτη και (σχεδόν) πάντα ετεροχρονισμένη.
Από τη μια η "επιτυχία" των Raining Pleasure είχε σαν επακόλουθο να εμφανιστούν ένα σωρό μπάντες που βρώμισαν με "βρετανίλα" την ανεξάρτητη σκηνή με τα γλυκανάλατα φωνητικά και τις χαζοχαρούμενες κιθάρες τους, από την άλλη εμφανίστηκαν μπάντες που ξέθαψαν το κουφάρι του grunge και του stoner rock με τις βαριές και ασήκωτες κιθάρες και τα επιτηδευμένα φωνητικά τους.
Τώρα τι σχέση έχουν με όλα αυτά οι The You and What Army Faction!!!
 Έχουμε και λέμε : ξέρουν μουσική, έχουν τα ακούσματα (ξέρετε πολλές ελληνικές μπάντες που να αναφέρουν σαν επιρροές τους Swans, Sonic Youth, Jesus Lizard, Pavement, Birthday Party?), δεν ακολούθησαν τον εύκολο δρόμο ούτε των βρετανοχτυπημένων ουτε των grunge/stonerοβαρεμένων συγκροτημάτων, παίζουν για την πάρτη τους αδιαφορώντας για μόδες, μουσικές σκηνές, ραδιοφωνικές επιτυχίες και γώ δεν ξέρω τι άλλο, γυρίζουν την πλάτη στις λουστραρισμένες παραγωγές ηχογραφώντας "σπιτικά" δίνοντας σημασία στο τι παίζουν και όχι στο πόσο καθαρά ακούγεται αυτό που παίζουν (κάτι που κάνανε σχεδόν όλες οι μπάντες που προανέφερα), με λίγα λόγια οι The You and What Army Faction είναι μια μπάντα του σήμερα φτιαγμένη από παλιά καλά υλικά....και τι υλικά!!!!!

Δισκογραφία :
Fixx (album 2009)
Vent (single 2012)
Silk (7'' e.p. 2012)
Slit (split με Anemic Royalty '2013)

When It Comes To Adultery, I Am My Own Genre

 
Wouldn't Ιt Βe Βetter Ιf We Just Fucked And Forgot About It?


James Letdown, Triple Six


bandcamp
facebook

Garrett R. Cooper

Οι Αυστραλοί έχουν ένα ιδιαίτερο μουσικό ένστικτο ανεξάρτητα από το είδος της μουσικής που παίζουν, ειδικά όμως στο ροκ έχουν αφήσει ιστορία με τα μεγαθήρια του παρελθόντος που όσοι ασχολήθηκαν με τον περίφημο αυστραλέζικο ήχο γνωρίζουν πολύ καλά.

Ο Garrett R. Cooper συνεχίζει την παράδοση των αξιόλογων Αυστραλιανών μουσικών με τον δικό του ιδιαίτερο, μοναχικό τρόπο, ένας καλλιτέχνης χαμηλών τόνων και υψηλής ποιότητας, μακριά από τα πλοκάμια της μουσικής βιομηχανίας (μέχρι και τη μουσική του την προσφέρει δωρεάν στη σελίδα του στο bandcamp).

Τον γνώρισα με την μπάντα του τους Bronze Chariot και το υπέροχο άλμπουμ Nigredo μέσα από το οποίο ξεχώρισα δυο κομμάτια που με είχαν συναρπάσει, τα Brushfire & Horseshoe Bend.

Πριν λίγες μέρες άκουσα τις προσωπικές δουλειές και με έκπληξη ανακάλυψα ότι είχαν αυτό ακριβώς που ήθελα να ακούσω, αργόσυρτες συνθέσεις, σκοτεινά κιθαριστικά riffs, επιβλητικά φωνητικά, παθιασμένες ερμηνείες.

Μέσα στις 9!!! κυκλοφορίες του θα βρείτε πολλά ακούσματα, από παλιές slow core μπάντες όπως οι Codeine, True Widow, Lowercase, The New Year μέχρι post rock και άγρια ακουστικά blues, αλλά εμένα προσωπικά μου αρέσει όταν αγγίζει τις παρυφές της Dark/Gothic Country σκηνής, εκεί που η αμερικανική έρημος συναντά τις αχανείς αυστραλιανές ερημιές και ο αμερικανικός Νότος τα μεταλλαγμένα, σκοτεινά μπλουζ των μεγαλουπόλεων.......big music!!

The Common King Slayer 

"The Common King Slayer" by Garrett R. Cooper from BlackCrowKing on Vimeo.
All Them Clouds 

Gravemist

Καλοκαίριασε, δεν έχω διάθεση ούτε μουσική να ακούσω, πόσο μάλλον να γράψω για μουσική...
Με τη λίγη δροσιά που μπαίνει από την ανοιχτή πόρτα θα προσπαθήσω να γράψω δυο λόγια για μια μπάντα που ανακάλυψα πριν λίγο καιρό.
Και όταν λέω δυο λογία κυριολεκτώ μιας και δεν βρήκα (για άλλη μια φορά) σχεδόν τίποτα γιαυτούς στο διαδίκτυο.
Οι Gravemist είναι το ντουέτο των Jason Demise & Natassja Noctis από το Σικάγο.
Δημιουργήθηκαν το 1999!!! μετά τη διάλυση της Hard Core μπάντας Skullcrusher και αρχικά λεγόταν Creepers, η πρώτη Creepabilly μπάντα της Αμερικής.
Το Creepabilly είναι ένα μείγμα από σκοτεινά Gothic Blues και ένα πιο ήπιο Rockabilly με έμφαση στις μπαλάντες και στα τραγούδια αγάπης (murder ballads), και ακόμη Spagheti Western οργανικά κομμάτια.
Στιχουργικά τώρα, εκτός από τα ερωτικά τραγούδια (μη φανταστείτε ρομαντικά και ξενέρωτα πράγματα) οι Gravemist έχουν πλούσιες αναφορές σε νεκροταφεία, διαβόλους, νεκροζώντανους, λυκανθρώπους, βρικόλακες, φαντάσματα, πλάσματα τις νύχτας, δαίμονες......τα κλασικά δηλαδή, και με χαρακτηριστικούς τίτλους τραγουδιών όπως Graveyard Creep, Evil Train, The Walking Dead, Curse of the Vampire, The Devil's Lair, A Letter to the Monster, Lycanthrocreep, Zombi Love....

In The Night Skies

"In The Night Skies" by Gravemist from BlackCrowKing on Vimeo.

Cyanna Mercury - Ode To The Absent Father (Single) '14

Πρώτη κυκλοφορία των Αθηναίων Cyanna Mercury το σινγκλακι αυτό με δυο τραγούδια, προπομπός του επερχόμενου πρώτου άλμπουμ της μπάντας το οποίο θα κυκλοφορήσει σύντομα.
Τα τραγούδια είναι είδη έτοιμα, μένει μόνο να ηχογραφηθούν πράγμα που θα επιτευχθεί ακόμα πιο σύντομα αν βρεθεί κάποια εταιρία να ενδιαφερθεί και να ενισχύσει οικονομικά, σε αντίθετη περίπτωση θα το κυκλοφορήσουν μόνοι τους όπως μου αποκάλυψε ο τραγουδιστής της μπάντας Spyreas Sid, αλλά θα καθυστέρηση λιγάκι λόγο οικονομικών δυσχερειών (καταραμένη κρίση).
Δυο λόγια και για τη μουσική τώρα.
Αν σας αρέσουν οι Woven Hand, Tenderloud, η Gothic Americana φάση, η σκοτεινή φολκ τα ψυχωτικά μπλουζ, αν βλέπατε την 10η εντολή και ψάχνατε μετά να βρείτε τα κομμάτια που ακουγόταν στη σειρά, κοπιάστε!!
To δεύτερο από τα δυο τραγούδια, αυτό που έδωσε και τον τίτλο στο σινγκλ, είναι το πιο ενδεικτικό του ήχου τους και πάνω σ'αυτόν τον ήχο θα στηριχτεί το άλμπουμ κατά τα λεγόμενα πάντα του Sid, κάτι που ελπίζω και γω μιας που το πρώτο τραγούδι παραπέμπει περισσότερο στην άλλη μπάντα του Sid, τους Cyanna (ναι, αυτούς που διασκεύασαν το Like Fire των Dubrovniks!!)

Μελη : Nick Sid (πλήκτρα)
            Spyreas Sid (φωνητικά, πλήκτρα)
            Diamond Pr (κιθάρα, πλήκτρα)
            Dennis Panagiotidis (τύμπανα)
            Dimitri "Zilla" G (μπάσο)

Ode To The Absent Father


bandcamp
facebook

The Spanks

Ήταν κάποτε μια μπάντα από το Βέλγιο, η μοναδική ίσως που κατάφερε να γίνει λιγάκι γνωστή στη χώρα μας, που μας είχε ξεσηκώσει κάπου εκεί στα τέλη τις δεκαετίας του '80 με τις γκαραζιές, τα κιθαριστικά σολαρίσματα και τις όμορφες μπαλάντες της.
Χάρη στην μοναδική Wipe Out! Records έπεσαν στα χέρια των λίγων τυχερών και ένας δυο δίσκοι τους, τους οποίους λιώσαμε στα πικ απ.
Δεν υπήρχε θυμάμαι κασέτα εκείνη την εποχή που να μην έχει μέσα ένα τραγούδι από Spanks, ιδιαίτερα το αγαπημένο μου 1000000 miles μέσα από το άλμπουμ Lucky You του 1990, ένα από τα κομμάτια που λατρεύω να παίζω στην ακουστική.
Δίπλα στα μεγαθήρια της αυστραλέζικης και αμερικάνικης σκηνής της εποχής, Celibate Rifles, New Christs, Dubrovniks, Screaming Tribesmen, Sunnyboys, Died Pretty, Green On Red, Dream Syndicate, Naked Prey, Thin White Rope, πάντα υπήρχε μια θέση για τους Spanks κι ας μη γνώρισαν ποτέ την επιτυχία των άλλων συγκροτημάτων.
Προσωπικά είμαι πολύ υπερήφανος που έχω δίσκους τους στη δισκοθήκη μου.

Μέλη : Rik Tielemans (φωνητικά)
            Jan Van Den Bergh (κιθάρα, φωνητικά)
            Peter Annaert (μπάσο)
            Bart Teugels (τύμπανα)
            Steven Janssens (κιθάρα)

Δισκογραφία :
Reel Your Body / Come On Baby Dance With Me (12'' 1983)
The Spanks (12'' E.P. 1987)
Dogfood (12" MiniAlbum 1988)
Scream The Blues (12'' E.P. 1988)
Stacked! (Compilation 1989)
In Your Face (L.P. 1990)
Lucky You (L.P. 1990)
House Of Love/Snake-Eyed Blonde (Single 1991)

1000000 Miles


Lowdown


Look At Me

                     

Voidfolk – Dwell '12

Οι Voidfolk είναι μια μπάντα που μας έρχεται από το Τορόντο του Καναδά.
Αυτό που μου έκανε εντύπωση από το πρώτο άκουσμα είναι η φωνή της τραγουδίστριας Pamela Korgemagi!!
Έχει ένα μοναδικό ηχόχρωμα που μόνο σε αντρικές φωνές έχω ακούσει (έχω κάποιον στο μυαλό μου αλλά μου διαφεύγει το όνομά του αυτή τη στιγμή)
Η μουσική της μπάντας δανείζεται στοιχεία τόσο από το stoner (revolution man) όσο και από το art rock (something soon) με τα φωνητικά να ανεβάζουν κατά πολύ το τελικό αποτέλεσμα.
Δεν θα γράψω τίποτε άλλο γιαυτή τη μπάντα, θα αφήσω τη μουσική να τα πει όλα, έτσι κι αλλιώς τη μουσική την αντιλαμβάνεται ο καθένας μας διαφορετικά.......  

Μελη : Jonathan Bauerle (τύμπανα)
            Kyle Johnston (μπάσο)
            James Kearns (κιθάρα)
            Pamela Korgemagi (όργανο, πιάνο, φωνητικά)

Dwell
1. In a Bad Way
2. Sometime Soon
3. Widow Night
4. Through the Sick Hot Valley
5. Revolution Man
6. Sister of Mine










Sometime Soon


Sister Of Mine


bandcamp
facebook

The Cruel Sea - Down Below

Πρώτη ανάρτηση για το φετινό καλοκαίρι, ένα τραγούδι που μου κόλλησε αυτές τις μέρες μέσα από το ομότιτλο άλμπουμ των Cruel Sea, και μια από τις καλύτερες ερμηνείες που έχω ακούσει ποτέ από τον μεγάλο Tex Perkins (Beasts Of Burbon).

The Green Mist

Μερικές φορές μ'αυτές τις συμπτώσεις είναι να απορεί κανείς!!
Πριν λίγο καιρό έκανα δυο αναρτήσεις με δυο μπάντες από το Hobart της Τασμανίας, τυχαία χτες έπεσα στους The Green Mist, ο ιδρυτής της μπάντας, Julien Poulson, είναι από το Hobart και αυτός!!!
Ο αθεόφοβος έχει μαζέψει γύρο του ιερά τέρατα του ροκ όπως ο Charlie Owen (The New Christs, Beast Of Bourbon), ο Spencer P. Jones (The Johnnys, Beasts Of Bourbon, Sacred Cowboys), οι John Sparrow και Jeff Hamilton (section μουσικοί των Violent Femmes, συμμετέχουν στα περίφημα Horns Of Dillema, τα πνευστά των V.F.), αλλά και ο ίδιος ο Βrian Richie (μπασιστας και ιδρυτικό μέλος των V.F. ο οποίος έχει εγκατασταθεί από το 2008 στο Hobart) σκορπάει νότες δεξιά αριστερά παίζοντας ....ιαπωνικό φλάουτο από μπαμπού!!! (στο οποίο έχει αποκτήσει και άδεια διδασκαλίας).
Λίγα λογία και για τη μουσική της μπάντας :  φανταστείτε μια ταινία του David Lynch στην οποία ο πρωταγωνιστής ταξιδεύει με μια παλιά ανοιχτή Cadillac στους αχανείς αμερικανικούς αυτοκινητοδρόμους και στο κασετόφωνο να παίζουν οι Calexico, Beast Of Bourbon, Violent Femmes, Nick Cave & The Bad Seeds, Giant Sand, Green On Red, Mazzy Star, Neil Young.
H δισκογραφία των The Green Mist περιλαμβάνει το ντεμπούτο τους άλμπουμ με τον τίτλο Next Stop Antarctica, ένα ακόμη άλμπουμ με τίτλο Great Western Tiers και ένα ακυκλοφόρητο άλμπουμ με τίτλο Dirt Weed.

Nothing Grows (from Dirt Weed album)


Strange Noises (from Next Stop Antarctica album)


myspace
last.fm
soundcloud

Nomotion - Ritual Murders '14

Το από καιρό αναμενόμενο e.p. των Ιταλών Nomotion.
Τελικά άξιζε η προσμονή, ακόμα κι αν ο τραγουδιστής της μπάντας Jonny Bergman μας έδινε όλο αυτό το διάστημα μια γεύση από το άλμπουμ το τελικό αποτέλεσμα είναι πολύ καλύτερο από ότι περίμενα.
Στα πέντε κομμάτια του e.p. θα βρείτε από "σπινταριστή" Gothic Country/Folk μέχρι γκαράζ πανκ και ανεξάρτητη ποπ.
Από τις πρώτες νότες ένιωσα μια γλυκιά νοσταλγία, λες και ο χρόνος γύρισε πίσω στη δεκαετία του 1980, ίσως φταίνε τα πλήκτρα που μου θύμισαν τις παλιές καλές ανεξάρτητες βρετανικές μπάντες, τότε που η λέξη indie είχε νόημα, ίσως φταίει το πιανάκι που μου έβγαλε κάτι από αυστραλέζικη σκηνή του '80 αλλά και από αμερικάνικο paisley underground, ίσως πάλι όλα αυτά να είναι της φαντασίας μου.....αναρωτιέμαι τι να έχουν στις δισκοθήκες τους τα μέλη της μπάντας!!
Κάθε τραγούδι μου έφερε τόσα πολλά πράγματα στο μυαλό!! και αυτό για μένα είναι το πραγματικό νόημα της μουσικής, να με ταξιδεύει, όχι απλά να με διασκεδάζει....

Μέλη : Jonny Bergman (φωνητικά. κιθάρα)
            Eros Piani (κιθάρα)
            Andrea De Colle (πιάνο, πλήκτρα, ακορντεόν)
            Alessio De Colle (μπάσο)
            Lorenzo Della Rovere (ντραμς)

Ritual Murders
1. 1000 Stitches
2. Love Is Murder
3. Summer Rites
4. Invitation To Ruin
5. Sunday In Mourning











1000 Stitches


Summer Rites


Sunday In Mourning


bandcamp
facebook

Sans Soleil

Μπάντα από το Denton, Texas που μπλέκει όμορφα το post rock με την ψυχεδέλεια, και με την προσθήκη του βιολιού πάει ένα βήμα παραπέρα.

Οι κιθάρες και τα ντραμς χτίζουν ένα ηχητικό τοίχος που το μόνο που τον διαπερνάει είναι ο ήχος του βιολιού και μερικές ψυχεδελικές εκκενώσεις της ηλεκτρικής στο ξέσπασμα των κομματιών.

Σχηματίστηκαν το 2009 και έχουν κυκλοφορήσει μόλις ένα e.p. μέχρι τώρα και μερικές ηχογραφήσεις για τα περίφημα Violitionist Sessions.

Μέλη : Lee Fatheree (κιθάρα)

            Dustin Anderson (κιθάρα)

            Cyrus Meyers (ντραμς)

            Eva Lynn Aldridge (βιόλα)

Entrance

            

Strange Eyes

Steeple

facebook

soundcloud

violitionist sessions

Divil A' Bit - In Deference To The Squeamish '14

Είναι να απορείς με μερικούς καλλιτέχνες!!
Δεν τους φτάνει που κυκλοφορούν ένα σωρό προσωπικές δουλειές αλλά βρίσκουν το χρόνο να συνεργαστούν και με άλλους....και τι συνεργασίες!!
Ο λόγος για τον κύριο David Colohan ο οποίος είναι ο εγκέφαλος πίσω από τους United Bible Studies και τους Raising Holy Sparks και τους Natalia Beylis και Willie Stewart, μέλη των Woven Skull οι οποίοι ένωσαν τις δυνάμεις τους (και τα ταλέντα τους) και σχημάτισαν τους Divil A' Bit.
Ήδη οι προσωπικές δουλειές τους είναι άκρος ενδιαφέρουσες, φανταστείτε τι γίνεται τώρα που συνεργάζονται μεταξύ τους!!!
H μουσική των Divil A' Bit βρίσκεται κάπου ανάμεσα στη μουσική του Richard Skelton και των The Doomed Bird of Providence (drone folk και dark folk για τους μυημένους), ακουστικά ηχοτοπία με άξονα τα έγχορδα, μινιμαλιστική φολκ, ένα μπάντζο να σκορπάει τις μελαγχολικές του νότες δεξιά αριστερά, αλλά και Ιρλανδική παραδοσιακή μουσική (Ιρλανδοί γαρ)....πέτρες που πέφτουν στο νερό, κελάηδισμα πουλιών και ησυχία, έτσι περιγράφουν τη μουσική τους οι ίδιοι.
Ηχογραφημένο ζωντανά, κάτω από γέφυρες καναλιών, μέσα σε δάση και εκκλησίες το άλμπουμ αυτό φαντάζει τόσο χειροποίητο και γήινο!!

Do As the Ghost Bids Ye


In Deference to the Squeamish I
In Deference to the Squeamish I by Divil A' Bit from Divil Bit on Vimeo.



bandcamp
facebook

Mess O' Reds - Mess O' Reds '13

Πατριωτάκια των Sea Scouts, από το ξακουστό Hobart της Τασμανίας και αυτοί, μόνο που μας έρχονται με διαφορά είκοσι χρόνων περίπου από τους πρώτους, θα μπορούσαν να είναι παιδιά τους δηλαδή μιας και φαίνονται πιτσιρικάδες.
Οι Mess O' Reds είναι τριμελής μπάντα με γεμάτο ήχο, και τι ήχο!!! alternative rock του '90 και ιδιαίτερα μετά το '95.
Μου θύμισαν πολύ μπάντες όπως Cursive, Archers of loaf, The Van pelt, Les Savy Fav αλλά και τους συμπατριώτες τους Sea Scouts.
Eχουν κυκλοφορήσει, εκτός από το ομώνυμο άλμπουμ τους, δυο ακόμα επτάιντσα, ένα το 2012 και ένα το 2013.
Yυπάρχει μια ολόκληρη σκηνή εκεί στην πόλη τους που περιμένει να ακουστεί, οι Mess O' Reds θα μπορούσαν να ηγούνται αυτής της σκηνής και να την κάνουν γνωστή παραέξω.

Μέλη : Jesse Austin (κιθάρα, μπάσο)
            Nick Di Falco (κιθάρα, φωνητικά)
            Zac Blain (ντραμς, φωνητικά)

Mess O' Reds
1. Intro
2. Happy Chappy
3. This Town
4. Water For Coffee
5. Warm Beer
6. The College Poet
7. Sorry
8. Touch And Go








Happy Chappy


Water For Coffee


Sorry


bandcamp
facebook
myspace

Sea Scouts

Είχα ξεκινήσει αυτή την ανάρτηση αρκετούς μήνες πριν και λίγο πριν την ολοκληρώσω την έσβησα κατά λάθος.
Έκτοτε δεν έκανα προσπάθεια να ξαναγράψω γιαυτή την υπέροχη μπάντα μέχρι σήμερα που αποφάσισα να ολοκληρώσω αυτό που ξεκίνησα πριν καιρό.
Οι Sea Scouts είναι (ήταν) μια μπάντα από το Hobart της Τασμανίας, δημιούργημα του Tim Evans.
Μετά τη διάσπαση της παλιάς του μπάντας Mouth το 1994 ο Evans ξεκίνησε να τζαμάρει με τον Zach von Bamburger, ιδρυτικό μέλος της μπάντας U.F.O. (Unlimited Friendly Objective).
Συνδυάζοντας τραχύς θορύβους από την κιθάρα με κρυφές μελωδίες και με τη βοήθεια ενός drum machine το ντουέτο κατάφερε να ηχογραφήσει το πρώτο του e.p. με τον τίτλο $100,000 Dollar Mamal.
Λίγο μετά την κυκλοφορία του e.p. η Monika Fikerle αναλαμβάνει τα ντραμς, αν και το λιτό παίξιμο της δεν πρόσθεσε και τίποτα στον ήχο της μπάντας και μετά από μερικές live εμφανίσεις φεύγει.
Συνεχίζουν να παίζουν για έξι μήνες ακόμα δοκιμάζοντας διάφορους ντράμερ και κάπου εκεί διαλύονται.
Ένα χρόνο μετά ο Evans ξαναφορμάρει τη μπάντα χωρίς όμως τον Von Bamburger, και στη θέση του έρχεται ο μπασιστας Alex Pope.
Ξεκινάνε να κάνουν πρόβες στο παλιό υλικό μαζί με νέα κομμάτια με τη βοήθεια και πάλι του drum machine.
Αρκετούς μήνες αργότερα ο πρώην μπασιστας των U.F.O. Andy Hazel αναλαμβάνει τα ντραμς δίνοντας έναν πιο γεμάτο ήχο από αυτόν της Filkere, δεν αργεί όμως κι αυτός να αντικατασταθεί από την Sara May Libero (καταραμένη αυτή η θέση του ντράμερ).
Με αυτή τη σύνθεση, την άνοιξη του 1996 ηχογραφούν (σε μια κουζίνα!!!) το πρώτο τους άλμπουμ με τον τίτλο Pattern Recognition το οποίο κυκλοφορεί το 1997 από την εταιρία Chapter Music προκαλώντας ρίγη στον μικρό αλλά αυξανόμενο αριθμό των οπαδών τους.
Αρχές του 1988 περιοδεύουν σε Μελβούρνη και το Σίδνεϊ ανοίγοντας για τους Pavement και τους Archers of Loaf, εν το μεταξύ έχει αποχωρίσει η Libero και έχει επανέλθει (οριστικά αυτή τη φορά) η Filkere.
Με την Filkere στα ντραμς ξεκινάνε να δουλεύουν πάνω σε νέο υλικό και μέσα στο 1988 κυκλοφορούν το δεύτερο πιο σκοτεινό και πιο καλοδουλεμένο άλμπουμ τους με τον τίτλο Beacon of Hope.
Το 1999 κυκλοφορούν ένα επτάινστο με δυο παλιότερα τραγούδια τους τα Word as a Weapon & Destroy Your Local McDonalds.
Περαιτέρω ηχογραφήσεις της μπάντας δεν κυκλοφόρησαν ποτέ.
Το 1999 ξεκινούν μια περιοδεία στη Βόρεια Αμερική, και στη συνέχεια έρχονται για εμφανίσεις στην Ευρώπη παίζοντας  μεταξύ άλλων και σε χώρες του πρώην ανατολικού μπλοκ.
Επιστρέφουν στην Αυστραλία και μετά από μερικές εμφανίσεις στο Hobart κάνουν μια τελευταία μεγάλη συναυλία στη Μελβούρνη , στις 18 Φεβρουαρίου 2000 και έτσι κλείνει το κεφάλαιο Sea Scouts.
Aυτή ήταν η ιστορία τους, για τη μουσική τους δεν έγραψα τίποτα, ότι και να γράψω δεν μπορεί να περιγράψει το ρίγος που ένιωσα όταν τους πρωτάκουστα στο Song For Che και τα αισθήματα που μου βγάζουν κάθε φορά που τους ακούω....

Song For Che


The Gate


Winter Song


myspace
last.fm

Wailin' Storms - Shiver '14

Κακά τα ψέματα οι πιο ενδιαφέρουσες μουσικές τα τελευταία χρόνια βγαίνουν από το χώρο του σύγχρονου Southern Gothic (Dark/Death/Funeral Country, Gothic Americana η όπως στο διάολο αλλιώς το έχουν πει), του Swamp Rock, αυστραλέζικου και μη, και του Psych Rock.
Οι Wailin Storm δανείζονται κάτι από το τα "σκοτάδια" του Southern Gothic, την ψύχωση του Swamp Rock και προσθέτουν κάτι από την οργή του Punk.
Δυο χρόνια τους χωρίζουν από την προηγούμενη δουλειά τους το e.p. Bone Colored Moon, άλλα μέσα σ'αυτό το διάστημα φαίνεται πως έδεσαν σαν μπάντα και καταστάλαξαν προς τα που θέλουν να στραφούν.
Εκεί που στο πρώτο e.p. είχαμε έναν ήχο ήπιο, λιτές σχετικά ενορχηστρώσεις (πάντα ενδιαφέρουσες φυσικά) και συγκρατημένα φωνητικά από τον τραγουδιστή (και ιδρυτή της μπάντας) Justin Storms, στο Shiver έχουμε έναν ογκώδη, απειλητικό ήχο, ο δε Justin βγάζει μια οργή στα φωνητικά και μοιάζει να τραγουδάει με σιγουριά, ίσως να φταίει και η αλλαγή μελών για όλα αυτά, θα δείξει η συνέχεια.

Μελη* : Justin Storm (φωνητικά, κιθάρα)
             Yancy Sabenicio (ντραμς)
              Eric Messina (μπάσο, δεύτερα φωνητικά)

*στο συγκεκριμένο e.p.

1. Down in South Texas
2. Which way to the grave
3. Shiver shiver shiver
4. Viking Funeral
5. Superstitious

   










Viking Funeral (live)


Which Way To The Grave (live)


bandcamp
facebook      

Get Your Gun - The Worrying Kind '14

Το ολοκαίνουριο άλμπουμ των Δανών Get Your Gun, δημιούργημα των αδερφών Andreas & Simon Westmark και του Søren Nørgaard.
Μας είχαν προετοιμάσει από το 2011 με την κυκλοφορία του πρώτου τους single "Death Ghost" και το 1012 με το πρώτο τους e.p. και τα αριστουργηματικά Tallest Trees & Ghost Of Scandinavia.
Οι G.Y.G. είναι η απάντηση της Δανίας στους Σουηδούς Isobel & November.
Σκοτεινά Dark Country/Gothic Americana κομμάτια με ζόρικα, βαριά φωνητικά και σκληρά περάσματα από τις κιθάρες που παραπέμπουν στο τελευταίο άλμπουμ των Woven Hand (βασική επιρροή τόσο των Get Your Gun όσο και των Isobel & November).
H ατμόσφαιρα δυσοίωνη και βαριά, ένα ταξίδι στη σκοτεινή πλευρά της αμερικάνικης παραδοσιακής μουσικής......κολασμένη country.
Οι γνώστες του είδους θα το λατρέψετε αυτό το άλμπουμ!!!

The Worrying Kind
1. Black Book
2. Sea of Sorrow
3. The Worrying Kind
4. Staying For a While
5. Sometime
6. Call Me Rage
7. Tender Lies









Black Book






bandcamp

The Nevada Strange - Drowned by Law E.P. '10

Ένα ζόρικο κουαρτέτο από το Sydney στο ένα και μοναδικό e.p. τους του 2010 που έκανε εντύπωση και μια μεγάλη απορία για το τι απέγινε αυτή η μπάντα, μιας και οι πληροφορίες όπως πάντα είναι ελάχιστες.
Από το πρώτο ακόμα κομμάτι καταλαβαίνεις ότι έχεις να κάνεις με το αυστραλέζικο αργόσυρτο παρακμιακό και σκοτεινό ροκ όπως το μάθαμε από τον μεγάλο Nick Cave με τους Birthday Party και τα πρώτα του άλμπουμ και όλους τους συνοδοιπόρους του όπως οι Roland S. Howard, Mick Harvey, και μπάντες όπως οι These Immortal Souls, Crime & The City Solution, Kim Salmon & The Surealists κτλπ.
Οι Nevada Strange είναι τα πνευματικά παιδιά όλων αυτών, ο δε τραγουδιστής τους άξιος συνεχιστής της παθιασμένης αυστραλέζικης τραγουδοποιίας.
Ας ελπίσουμε κάποια στιγμή να ξανακούσουμε κάτι από αυτούς γιατί το e.p. ίσα που μας άνοιξε την όρεξη....

Μέλη : M. Tolman - (φωνητικά)
            Albert Wolski - (κιθάρα)
            Finn Parker - (μπάσο)
            Donnie Ramez - (ντραμς)

Drowned By Law

1. From The Sea At Night
2. Valiant
3. The List
4. Crawlspaces















bandcamp

Head On - Changing Shape '14

Νομίζω πως ονειρεύομαι απόψε.
Ίσως φταίει που χτύπησα το κεφάλι μου πριν λίγες ώρες και νομίζω πως γύρισε ο χρόνος πίσω.
Δεν μπορεί να είναι σημερινό αυτό που ακούω!!! κάποιο λάθος θα έχει γίνει η από το χτύπημα δεν καταλαβαίνω ούτε αυτά που διαβάζω.
Head On...άγνωστο όνομα, Rennes γράφει, όπα, Γάλλοι θα είναι..
Τι στο καλό!! και γω νομίζω ότι ακούω κάποιο χαμένο άλμπουμ των Dubrovniks των New Christs η των Celibate Rifles!!!!
Και πολύ όμορφο ντουέτο με γυναικεία δεύτερα φωνητικά ακούω!! (το κομμάτι μου θύμισε κάτι από Vietnam Chain, τη συνεργασία των Vietnam Veterans με τους Daisy Chain, ακόμα και η φωνή του τραγουδιστή έχει κάτι από τη χροιά του Mark Empatta σ'αυτό το τραγούδι)
Ψάχνω να βρω καμιά ακόμα πληροφορία γι'αυτή τη μπάντα άλλα τίποτα (κλασσικά).
Οι μόνες πληροφορίες που υπάρχουν στο bandcamp (που αλλού!) είναι ότι έχουν ακόμα ένα άλμπουμ το 2012 το Blind Kiss και ένα 7'' το 2010 με τίτλο Ready to Punch Your Face και τα ονόματα τους.
Φωνητικά Pete Ross!!!! ουπς, κάπου το ξέρω αυτό το όνομα!! Pete Ross & The Sapphire....έτσι εξηγούνται πολλά!!
Μορφή ο Pete Ross. Αυστραλός (η Νεοζηλανδός) βρέθηκε στην Ευρώπη, και συγκεκριμένα στην Ιταλία, να ηχογραφεί κάτω από το όνομα Pete Ross & The Sapphire με παραγωγό τον Γάλλο ροκερ Dimi Derο για λογαριασμό της Γαλλικής εταιρίας Beast Records...να που κολλάει η Γαλλία!!!
Μαζί του και η αχώριστη φίλη του Susy Sapphire (τα δεύτερα φωνητικά που λέγαμε), που εκτός από φωνάρα είναι και γυναικάρα!!!
Και τα υπόλοιπα μέλη παλιές καραβάνες όλοι, δεμένη μπάντα...
Μπαντάρα!!!







bandcamp

Deathbeam

Οι Deathbeam είναι τα δυο εναπομείναντα μέλη των Frayden, ο Guy Scoullar και ο Hayden Fritchley.
Μετά τη διάλυση των δεύτερων συνέχισαν να ηχογραφούν σαν ντουέτο με διαφορετικό όνομα και με διαφορετική μουσική κατεύθυνση.
Αφού απέβαλαν σχεδόν εντελώς το Grunge κέλυφος από πάνω τους στράφηκαν σε πιο σκοτεινούς και πειραματικούς ήχους.
Λες και κάποιος τους έκλεισε σε ένα δωμάτιο και τους έβαλε να ακούσουν όλη τη δισκογραφία των Bailter Space και των Dead C και των πειραγμένων συγκροτημάτων της δισκογραφικής εταιρίας του ιδρυτικού μέλους των δεύτερων, Bruce Russell, της περίφημης Xpressway και αφού βγήκαν από εκεί βάλανε το δικό τους μουσικό στίγμα και δημιούργησαν τους Deathbeam.
Ο μεγαλειώδεις ήχος της πειραματικής νεοζηλανδέζικης σκηνής που τόσο λατρέψαμε είναι εδώ.

Δισκογραφία :
...For Killers (2006)
Bleak Places (2011)
An Absence (2012)
------ (2012)
White Light To Punish (2012)
Apocalypse Deathbeam (2013)
Tracking Down Black Dog (2013)

...For Killers


Bleak Places


Tracking Down Black Dog


facebook
bandcamp

Frayden

Ανακάλυψα μια νεοζηλανδέζικη εταιρία την fight, cave or hole records με πανάγνωστες μπάντες τη μια πιο πειραγμένη από την άλλη, στην πραγματικότητα τα διαφορετικά project 2-3 τύπων από μια μικρή πόλη της Νέας Ζηλανδίας, το Whanganui.

Lo-fi παραγωγές, θόρυβος, πειραματισμός, πειραγμένα ηλεκτρονικά, οργισμένα φωνητικά, χαρακτηρίζουν όλες τις κυκλοφορίες της εταιρίας.

Μια από αυτές τις μπάντες είναι και οι Frayden, δημιούργημα των Guy Scoullar (κιθάρα, φωνητικά), Kyle Sattler (μπάσο, φωνητικά), Hayden Fritchley (ντραμς)...οι τύποι που λέγαμε.

H μπάντα σχηματίστηκε το 1994 σαν κουαρτέτο αρχικά με τον Tim Barker στα φωνητικά και κατέληξε σαν ντουέτο μόνο με τους G. Scoullar και H. Fritchley.

Από το 1995 μέχρι το 2009 κυκλοφόρησαν δέκα άλμπουμ, e.p.'s και ζωντανές ηχογραφήσεις φασαριόζικης ποπ, punk, grange, noise, experimental και ότι βάζει ο νους σας, μουσικής.

Προσωπικά μου θύμισαν τις μπάντες της Sub Pop την εποχή που μεσουρανούσε το grunge αλλά και την βαριεστημένη τραγουδοποιία  των Pavement, η δε χαρακτηριστική lo-fi παραγωγή μου έφερε στο νου τους αγαπημένους μου Eric'sTrip.

Δισκογραφία :

Pit (1995)

Daydream (1995)

Fight, Cave or Hole (1996) 

Ditchqueen (2000) 

The Infamous and Back From The Grave (2001) 

You Are Nothing (2002) 

For Killers (2006) 

D/C (2007) 

Ghost Crash (2009)

Shadowy A.I. (2011)

Crowded (See My Back)

Drift

facebook

bandcamp

Bill Sabab - Summer Daze '12

Αυτές οι μπάντες που έρχονται από το πουθενά χωρίς καμιά πληροφορία με τρελαίνουν καμιά φορά.
Για τούς Bill Sabab το μόνο που αναφέρεται στη σελίδα τους στο bandcamp είναι ο τόπος καταγωγής, η Μόσχα, και ότι έχουν κυκλοφορήσει δυο e.p.
Προσωπικά πιστεύω πως πρόκειται για solo project, κάτι που συνηθίζεται στο συγκεκριμένο είδος μουσικής.
Το e.p. περιλαμβάνει έξι  μικρής διάρκειας instrumental συνθέσεις ονειρικής shoegaze/post rock/experimental μουσικής.
.....τελικά οι πληροφορίες είναι περιττές.



bandcamp

Miserable - Halloween Dream E.P. '14

Το solo project της χαρισματικής Kristina Esfandiari απο το San Francisco, τραγουδίστριας της shoegaze μπάντας Whirr.
To Ηalloween Dream είναι η πρώτη δισκογραφική δουλειά της Kristina κάτω από το όνομα Miserable για λογαριασμό της Νεοϋορκέζικης δισκογραφικής εταιρίας Native Sound.
Έχει κυκλοφορήσει ακόμη ένα split 7ιντσο το 2013 με τους Grey Zine στην Βοστωνέζικη Run For Covers Records.
Την ίδια χρονιά κυκλοφόρησε σε κασέτα δύο πολύ ενδιαφέροντα τραγούδια κάτω από το όνομα King Woman με την βοήθεια του Mark Manning και της μπάντας του τους Tied To The Branches (στους οποίους έκανα αφιέρωμα στην τελευταία μου ανάρτηση) και του Jess Labrador, δημιουργού του πολύ καλού project που ακούει στο όνομα Chasms.
Αυτό που με εντυπωσίασε στους Miserable εκτός από την συνθετική ικανότητα της Kristina είναι η πολύ αξιόλογη και εντυπωσιακή φωνή της κάτι που με κάνει να αναρωτιέμαι για άλλη μια φορά πόσο άδικος είναι ο κόσμος της μουσικής όταν καλλιτέχνες με τόσο ταλέντο παραμένουν άγνωστοι και άλλοι με τα μισά προσόντα γνωρίζουν την καλλιτεχνική αναγνώριση και την καταξίωση του κοινού!!
Αν υπάρχει θεός του rock 'n' roll ας ρίξει στα χέρια του κατάλληλου ανθρώπου αυτό το δισκάκι και είθε να γνωρίσει η Kristina την αναγνώριση που της αξίζει.

1. Bell Jar
2. Orchid
3. Spinning
4. Halloween Dream












Halloween Dream


Orchid


Spinning


facebook
bandcamp
tumblr

Tied To The Branches

Κοντεύει να περάσει ένας χρόνος από τη διάλυση τους (14 Φεβρουαρίου του 2013) και γω μόλις πριν λίγο καιρό τους ανακάλυψα, και είχα κάνει και ένα αφιέρωμα πριν ενάμιση χρόνο στον τραγουδιστή τους....
Tied To The Branches, ένα καταπληκτικό τρίο, προσωπικό όχημα των μουσικών αναζητήσεων του κυρίου Mark Manning (ο τραγουδιστής που λέγαμε).
Κλασσική περίπτωση παντελούς έλλειψης πληροφοριών και δημόσιας προβολής.
Δεν κατάφερα να βρω σχεδόν τίποτα γι' αυτούς πέρα από τα ονόματά τους το ότι είναι από το San Francisco και το πότε διαλύθηκαν.
Η δισκογραφική τους δουλειά είναι ελάχιστη σε σχέση με τις προσωπικές κυκλοφορίες του Mark, τρία E.P. s όλα κι όλα σε διάστημα τριών χρόνων.
Mέσα σ'αυτά θα βρείτε τα καλύτερα στοιχεία από μπάντες όπως οι My Bloody Valentine, The Jesus & Mary Chain και όλων των βρετανικών συγκροτημάτων πού έχτισαν το μύθο του Shoegaze στα τέλη της δεκαετίας του '80.
Ρυθμικό Shoegaze, γκαράζ, psych rock, με πολύ feedback και fuzz και όλα αυτά με μια lo-fi παραγωγή.
Ο Mark Manning έχει αναδειχτεί σε πολύ μεγάλη μορφή της Αμερικάνικης underground σκηνής τελικά, τόσο με τα προσωπικά του άλμπουμ και τούς Tied To The Branches όσο και με τη βοήθεια που έχει προσφέρει ως μουσικός η παραγωγός βίντεο σε άλλες μπάντες του San Francisco όπως οι Chasms και οι Whirr και στις προσωπικές δουλειές της τραγουδίστριας των δεύτερων, Κristina Esfandiari.
Ακούγοντας τους TTTB νιώθω σαν να χτυπάει μέσα τους μια ΝεοΖηλανδέζικη καρδιά, υπάρχει κάτι στον ήχο τους από τις μυθικές μπάντες της Ν.Ζ. όπως οι Bailter Space, This Kind Of Punishment, The Gordons, ίσως γιαυτό τους λάτρεψα από το πρώτο άκουσμα!!

Μελη :
Marc Manning - φωνητικά, κιθάρα, πλήκτρα
Brad DerManouelian - ηλεκτρικό ντραμς, πλήκτρα
Justin Wasterlain - μπάσο, κιθάρα

Δισκογραφία :
Tied To The Branches e.p. '10
Light Of Day, It's O.K. e.p. '11
Laser Eyes e.p. '13

Sparks


Electricity


 Black Clouds


tumblr
bandcamp
facebook

Richard Skelton

Richard Skelton, ένας μουσικοσυνθέτης από τη Μ. Βρετανία με μια θλιβερή ιστορία, ένας άνθρωπος απαράμιλλης εσωτερικής δύναμης, ζωντανό παράδειγμα του πώς μετατρέπεις τη θλίψη και τον πόνο της απώλειας σε δημιουργία.
Μετά το θάνατο της συζύγου του Louise το 2004, άρχισε να κάνει μουσική ως ένα τρόπο να συμβιβαστεί με την τραγωδία, μια προσπάθεια μέσω της μουσικής να θυμάται και όχι να ξεχνάει, όσο επώδυνο κι αν είναι αυτό.
Κυκλοφορεί τις δουλειές του στη δική του εταιρία την Sustain-Release, και επιμελείται ο ίδιος τα πάντα, από τη μουσική μέχρι τη συσκευασία των άλμπουμ, τα εξώφυλλα, τις φωτογραφίες, τα κειμενάκια και τα ποιήματα που συμπεριλαμβάνονται στη συσκευασία.
Εκτός από το όνομα του κυκλοφορεί πολλά από τα έργα του και κάτω από άλλα ψευδώνυμα όπως A Broken Consort , Carousell και Riftmusic, όλα σε προσεγμένες χειροποίητες συσκευασίες που περιλαμβάνουν ακόμα και αντικείμενα όπως κλαδιά, καρπούς η σπόρους δέντρων.
Η μουσική του Richard είναι ένα ονειρικό ταξίδι εκεί που πολλοί λίγοι τολμούν να ταξιδέψουν, στις παρυφές της θλίψης και της απόγνωσης, εκεί που τα πάντα έχουν συμβεί, εκεί που δεν υπάρχει ελπίδα γυρισμού.
Ambient με έγχορδα, αυτός είναι ο όρος που μου έρχεται στο μυαλό.
Μεγάλες ως επί το πλείστον συνθέσεις η οποίες ξετυλίγονται αργά και βασανιστικά γύρο από τον ιστό που πλέκουν τα έγχορδα περιμένοντας να έρθει η κορύφωση που (σχεδόν) ποτέ δεν έρχεται.
Οι αλλαγές στο μουσικό μοτίβο είναι ανεπαίσθητες και στα αυτιά κάποιου αμύητου οι συνθέσεις θα αφήσουν μια αίσθηση μονοτονίας στην καλύτερη περίπτωση και δυσφορίας στη χειρότερη.
Δεν είναι εύκολη η μουσική του Richard Skelton, δεν είναι μουσική για διασκέδαση, αν την ακούσεις συναισθηματικά φορτισμένος μπορεί να σε ρίξει ακόμα περισσότερο.
Το σίγουρο είναι πάντως ότι δεν θα σ'αφήσει αδιάφορο, η θα την λατρέψεις (όπως ο γράφων) η θα την προσπεράσεις για χάρη πιο εύκολων ακουσμάτων, λιγότερο ψυχοφθόρων...

Noon Hill Wood


Of The Sea


Δισκογραφια
official site
facebook

Memory Drawings - Music For Another Loss '12

Ήταν κάποτε μια υπέροχη μπάντα από το Leeds της Αγγλίας, δημιούργημα των αδερφών Chris και Richard Adams, η οποία κατάφερε να κλέψει τις καρδιές μας εκεί πίσω στη δεκαετία του '90, το όνομά της...Hood
Μέσα στα 9 άλμπουμ και τα άπειρα σινγκλακια  που κυκλοφόρησαν οι Hood από το 1991 μέχρι το 2005 δημιούργησαν τον δικό τους μύθο γύρο από το όνομά τους με τον πολύ προσωπικό "σπιτικό" ήχο τους.
Αργόσυρτες συνθέσεις, απρόσμενοι θόρυβοι και παράξενοι ήχοι που τούς ακούς πολλές φορές υποσυνείδητα, μικρές οργανικές συνθέσεις/ασκήσεις ύφους, μακρόσυρτα υπνωτικά δεκάλεπτα κομμάτια με ξαφνικά καθαριστικά ξεσπάσματα, ambient ηλεκτρονικά και ζεστά φωνητικά και μια ατμόσφαιρα μελαγχολική και κλειστοφοβική αλλά πάντα συναρπαστική.
Κάπως έτσι θα ακούγονταν πιστεύω οι Joy Division αν ήταν μια post-rock μπάντα.
Μετά τη διάλυση της μπάντας τα μέλη της δημιούργησαν η αναμίχτηκαν σε πολλά σχήματα.
Το 2007 ο Chris δημιούργησε τους Bracken, την ίδια χρονιά o Richard τους Declining Winter και ποιο πρόσφατα μαζί με ένα ακόμη πρώην μέλος των Hood τoν Gareth S. Brown και με την προσθήκη του Joel Ηanson (dulcimer) και της Sarah Kemp (βιολί) τους Memory Deawings.
Έχουν κυκλοφορήσει  μέχρι στιγμής ένα άλμπουμ με τον τίτλο music for another loss και ένα e.p. με τον τίτλο sunstruck, και τα δυο το 2012, ενώ ετοιμάζονται να κυκλοφορήσουν νέο άλμπουμ μέσα στο 2014.
Στη μουσική των Memory Drawings κυριαρχεί μια γλυκιά μελαγχολία και μια ταξιδιάρικη διάθεση, η δε χρήση του dulciner δίνει μια νότα εξωτική (το είδος αυτό της μουσικής που περιγράφεται με τον όρο apalachian folk) στο όλο σύνολο.
Οι μινιμαλιστικές ενορχηστρώσεις και τα λεπτά ηχοτοπία αφήνουν μια αίσθηση λυτρωτικής ηρεμίας.....μουσική μοναχική, μουσική που μιλάει στην ψυχή.

chinese history of cold water


there is a world without you


Live at Brewery Wharf 13/9/12


bandcamp
facebook
blog